Մարդ կարող է կորցնել ամեն ինչ, բայց հավատ պիտի չկորցնի:Կան դեպքեր երբ մարդ իր պատրանքով փրկվում այնպիսի դեպքերում, որ փրկության հույս չկա:Ստեղծագործությունը պատմում է մի թափառաշրջիկ գուսանի մասին, որ օրվա հաց վաստակելու համար գյուղից գյուղ շրջում էր:Մի օր գյուղից գյուղ գնալիս քամի է սկսում պատսպարվելու համար գտնում է մի տեղ, որտեղ կար կրակ,բայց պարզվում է ոչ թե կրակ է այլ կատու:Ավետիք Իսահակյանը ցանկանում էր ասել, որ մարդ կարող ապրել նաև պատրանքով և պարտադիր չէ, որ մարդ տաքանա կրակով, մարդ կարող է նաև տաքանալ կատվին դիպչելով, եթե ունի պատրանք:Ես այն մարդկանցից եմ, որոնք պատրանքներով են ապրում:Երբ մարդը հասնում է իր երազանքներին նա ստանում է հաճույք, երբ չի հասնում իր երազանքին ընկճվում է, բայց իհարկե սխալ է ընկճվել, որովհետև դա ուղակի երազանք էր:
No comments:
Post a Comment